Verslag grote fietsroute Tempo 18, 4 september 2025

Op donderdag 4 oktober 2025 om iets voor half tien verzamelde een zestiental enthousiaste fietsers zich op het kerkplein van de St. Caeciliakerk in Enschot. Vijftien deelnemers zouden die dag genieten van hun trapondersteuning, Één zou alles op eigen kracht moeten doen. Eigenlijk hadden zich achttien deelnemers opgegeven, maar twee moesten er helaas vanwege gezondheidsperikelen verstek laten gaan.

Her en der werden ter kennismaking handen geschud en nieuwe gele hesjes uitgedeeld.

De weergoden waren ons gunstig gezind. Het was weliswaar nog fris, maar de zon liet zich behoorlijk standvastig zien en het zou die dag in ieder geval droog blijven.

Stipt om half tien klonk het startschot. Nou ja……

Aarzelend kwam de groep op gang, ieder voor zich positie kiezend voor een zo aangenaam mogelijk begin van de tocht. Veel geanimeerde gesprekken zouden volgen.

Via Oisterwijk en Nemelaer, alles zeer bekend terrein, werd vervolgens de richting van Luissel ingeslagen. Waar ligt dat in godsnaam? Rustiek agrarisch gebied met in het bijzonder een heuse waterbuffelboerderij met de naam “D’n Buff” leidde ons na ongeveer een uur vervolgens naar Esch. Daar genoten we van een heerlijke koffiepauze in “Ons Café”, volgens sommigen ook wel “Het Trefpunt” genoemd.

Tot zo ver waren we op onze wekelijkse donderdagmiddagtochten, die immers nooit verder gingen dan een rondje van 35 tot 40 km van huis, ook al eens gekomen. Maar vanaf Esch kwamen we op voor velen onbekend terrein.

En dat merkte je al meteen. We reden Esch uit via een pittoresk bomenlaantje, het “Smaldijkje”, en gingen vervolgens richting St. Michielsgestel: na een ondergrondse A2-passage op een riant fietspad langs een fraaie bosrijke weg compleet met golfbaan.

Over en langs de Dommel in Gestel gingen we verder richting noord-oost. We passeerden Maaskantje – bekend van de televisie – en Den Dungen en vervolgden onze weg naar Berlicum.

Om daar te komen moet je de Zuid-Willemsvaart over. Dat deden we dus en wel via de hoge “Bluumkesbrug”. Langs de westkant van Berlicum trokken we het Aa-dal in om zo het verste punt van de route te bereiken bij de bruggen over de Aa en de nieuwe – verbrede – Zuid-Willemsvaart (met behoorlijk wat tegenwind). Vervolgens terug over de oude Zuid-Willemsvaart kwamen we in Poeldonk (Den Dungen) waar we bij eetcafé “Keesje” aanschoven voor een drankje en de lunch. En de zon scheen nog steeds. Maar het bleef niet bij een drankje en een lunch.

De organisatoren van de dag, Peter en Nettie Brekelmans, hadden een heuse pubquizz voorbereid. Veertien vragen over de route moesten zo goed mogelijk beantwoord worden om in aanmerking te komen voor een van de drie prijzen: een grote zak engelse drop. Het was allemaal gemoedelijk en gezellig en Peter en Nettie werden tijdens de luinchpauze alvast bedankt voor al hun inzet.

Om kwart over twee vertrokken we weer richting huis met een flinke tegenwind. Dat ging via Den Bosch door de Pettelaar en over de stadswallen naar het “Bossche Broek”, een prachtig laag en waterig gebied dat in de geschiedenis een grote rol heeft vervuld voor de verdediging van de stad.

We passeerden Vught, de IJzeren Man en vervolgden onze weg richting De Guldenberg. Hoewel enkelen van ons dachten dat dat een mooie plek was voor de laatste pauze, fietsten Peter en Nettie onverdroten verder de Drunense Duinen door. Maar bij “de Rustende Jager” was het dan zover. Daar streken we op het terras neer en zagen in een geanimeerde sfeer dat het goed was geweest. Aan de hemel verschenen de eerste wat zwaardere wolken.

Via Het Gommelen, de Groenstraat en Slimstraat in Udenhout was het een makkie om thuis te komen. Sommigen namen dan ook de kortste weg rechtdoor, anderen fietsten langs “Het Heuveltje”.

Daarna werd de groep steeds verder uitgedund. Iedereen ging – allerlei indrukken en gesprekken rijker – weer op huis aan.

Het was een mooie dag geweest. Hulde voor de organisatoren Peter en Nettie.