“What’s in a name”, zo startte onze voorzitter Leo de Graaf met een uitdrukking van Shakespeare de ALV op vrijdag 9 mei in de Druiventros. Daarmee doelde hij op de mogelijke naamsverandering van onze vereniging: KBO Berkel-Enschot of Senioren Berkel-Enschot of ??. Zie verderop in dit verslag de discussie hierover. 

Herdenking overledenen
Aan het begin van de herdenking van onze overledenen, vertelde Jan Joosten het verhaal van een koning die een langer en gelukkiger leven nastreefde. Zijn raadslieden kwamen met het idee van levenswater, dat hem onsterfelijk zou maken. Maar een wijze boerin vertelde hem dat hij daarvan niet gelukkig zou worden, immers hij zou zijn dierbaren zien sterven en eenzaam achterblijven. Niemand wil dood, maar voor velen is het geloof in de herrijzenis, het weerzien met hen die voorgingen een grote troost. Overlijden doet zeer, de pijn van het loslaten is groot, maar het is
mooi om verder te leven in het hart van dierbaren. 
Daarom werden zoals elk jaar tijdens de ALV herinneringen gedeeld in de vorm van een prachtige diapresentatie doorJan Panhuijzen, met foto’s van Loes Westgeest De namen van de 55 overleden KBO-leden van het afgelopen jaar werden daarin geprojecteerd en met respect uitgesproken door Mieke Rijnen. 

ALV
Na de koffie met het langzamerhand gebruikelijke worstenbroodje werden de notulen van de ALV dd 26 april 2024 met een enkele opmerking van de vergadering vastgesteld.
Er waren geen ingekomen stukken en het jaarverslag was, blijkens de enthousiaste reacties, met plezier gelezen. Een mooi stuk werk van vele commissieleden waarbij hier een extra compliment voor Wilma van Geel die alle bijdragen tot een mooi document heeft samengesteld.
De financiën waren weer dik in orde volgens de kascontrolecommissie en de penningmeester gaf een uitgebreide toelichting op de cijfers van het afgelopen, huidige en komende jaar. De negatieve en positieve cijfers vlogen ons om de oren, maar het totale plaatje ziet er prima uit en we kunnen de toekomst wat dat betreft met vertrouwen tegemoet zien. De stijging van de contributie met 1 euro per persoon (omdat de afdracht aan de provincie ook met 1 euro per persoon omhoog gaat) werd door de vergadering zonder morren geaccepteerd.
Jan Panhuijzen meldde zich als 3e lid van de kascommissie, zodat deze commissie weer compleet is.

Vervolgens kwam het onderwerp naamwijziging aan de orde naar aanleiding van de naamswijziging die KBO-Brabant heeft doorgevoerd. Het bestuur heeft besloten om de naam ook te veranderen. Jan Hermes gaf een uitgebreide toelichting. Diverse leden vertelden vervolgens wat ze hiervan vonden (zowel voor- als tegenstanders). Besloten werd dat dit onderwerp op de volgende ALV terugkomt.

Afscheid van Jan Hermes
Na 10 jaar nam Jan Hermes afscheid van het bestuur. Uit het verhaal van de voorzitter bleek wel dat Jan node gemist kan worden:
Jan heeft in zijn werkzame leven veel functies gehad als jurist, advocaat en zelfs rechter.
Die ervaring heeft hij met veel plezier ingezet bij zijn werkzaamheden voor het bestuur.
Zijn eerste heldendaad was het overhalen van Leo om voorzitter te worden, daaruit blijkt zijn overtuigingskracht. Verder is Jan sociaal empathisch, de rol van mediator is hem op het lijf geschreven, hij bereikt compromissen en heeft als vicevoorzitter veel activiteiten op zijn naam staan o.a. de belastinghulpen, de rikkers, het Platform Welzijn, Contour de Twern, de ANBI-status van het KBO en de juridische helpdesk in Brabant/Zeeland.
Als dank kreeg Jan het KBO speldje van verdienste uitgereikt, waarbij hij zelf mocht kiezen of hij aan een speldje met het nieuwe of oude logo de voorkeur gaf.

Jan Hermes gaf in zijn dankwoord aan dat hij een fantastische tijd heeft gehad in het bestuur, goede contacten had met iedereen en het werk voor ouderen dankbaar vond. Hij heeft zich vanaf dag 1 in een warm bad gevoeld. “Wees dankbaar voor dit bestuur en het vele vrijwilligerswerk dat wordt verricht.” Zijn afscheidscadeau besteedt hij als bijdrage aan een nieuwe bureaustoel.

Rondvraag en sluiting vergadering
Jan Panhuijzen complimenteerdehet bestuur met de wijze waarop de vergadering is verlopen, hij sprak de hoop uit dat we tot een goede naamgeving komen, en bedankte Jan Hermes. Tenslotte vroeg hij onze aandacht voor ‘voorzorgcirkels: kleine netwerken in een buurt waarin jong en oud elkaar op verschillende manieren ondersteunen (zie bijvoorbeeld de website van NLZVE).

                                                          ——————————————————

Als klap op de vuurpijl kregen we van Ies Risseeuw een bevlogen verhaal over zijn werkervaringen in diverse ontwikkelingslanden.
Ies heeft na zijn jeugd in West Zeeuws Vlaanderen en zijn opleiding Cultuurtechniek aan de Landbouwhogeschool (nu Landbouw Universiteit) in Wageningen 25 jaar gewerkt in niet westerse landbouwgebieden zoals Pakistan, Egypte en Peru.
Doel van de landbouwontwikkelingsprojecten waaraan hij werkte, was onder meer om de woonomstandigheden en voorzieningen in de dorpen te verbeteren en daarmee de leegloop van de dorpen een halt toe te roepen.
Door aanpassing van irrigatie wordt het bijvoorbeeld mogelijk om twee oogsten per jaar te verkrijgen en worden gewassen geteeld op verzilte gronden.
En installatie van pompen maakt landbouw in overstroomde gebieden mogelijk.
De tijd die Ies kreeg, was te kort om dit alles volledig te beschrijven en ook hier moeten we ons noodgedwongen beperken tot enkele vaak grappige details waaruit het verschil in cultuur duidelijk wordt:
• In Peru had Ies aan een boer een eenvoudig irrigatiesysteem voorgesteld om te kunnen oogsten op zijn verzilte land. Na enkele weken bleek de boer niets te hebben gedaan want: “Zodra het goed werkt, weet je nooit of de overheid het van je afpakt”
• In Burkina Faso werd hulp geboden bij het installeren van een pomp . Maar er is geen kadaster , dus het hele dorp loopt mee om te bepalen welk deel van het land van wie is: tot die boom, die weg en die berg. Vergelijkbaar met in Nederland vroeger de meent waar ook meerdere mensen gezamenlijk rechten en plichten hebben.
• In Pakistan provincie Balochistan:
Onteigenen is een ramp voor de boer, beter andere grond aanbieden dan geld. Ook hier is er overeenkomst met het uitkopen van Nederlandse boeren in deze tijd
Men heeft een hekel aan de verplichting om belasting te betalen. Liever betaalt met de ‘ambtenaar’ een hogere afkoopsom dan de belasting.
Inning verkeersboetes: Politieagent krijgt geen salaris, moet het hebben van de boetes die hij int
• In Egypte: Als Ies projectgebieden bezocht, kreeg hij altijd beveiliging mee. Zijn eigen guesthousemanager maakte zo’n reis een stuk veiliger
• In Pakistan kwam een man een laptop lenen voor zijn zoon. Als je dit soort afspraken van man tot man maakte, wist je dat hij zich aan zijn woord zou houden. De laptop werd keurig terugbezorgd enkele maanden nadat Ies was vertrokken.
Het was duidelijk dat Ies nog enkele uren had kunnen doorvertellen, maar de tijd drong: het avondeten lonkte… Daarom kregen we nog snel een laatste aanbeveling van Ies: lees het boek van Geert Mak “Hoe god verdween uit Jorwerd” waarin veranderingen in het Friese dorp Jorwerd tussen 1945 en 1995 worden beschreven. Je vindt daarin veel overeenkomsten met andere culturen in deze tijd.

Ies dank voor jouw boeiende verhaal!